نوع مقاله : مطالعه پژوهشی اصیل

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری مدیریت ورزشی، دانشگاه تهران

2 دانشیار دانشگاه علامه طباطبایی

چکیده

این پژوهش، با هدف تعیین روایی و پایایی نسخۀ فارسی پرسش­نامۀ منش ورزشی انجام شد. جامعة آماری پژوهش حاضر را ورزشکاران، مربیان، کارشناسان ورزش حرفه ­ای و قهرمانی استان کرمان تشکیل دادند، که با­توجه­به ملاک حداقل حجم نمونة لازم برای گردآوری داده­ها در تحلیل ­عاملی، 140 نفر به­عنوان نمونة آماری انتخاب شدند. ابزار اندازه­ گیری، پرسش­نامۀ 25 سؤالی منش ورزشی ولراند و همکاران بود که دارای پنج خرده مقیاس (احترام به روابط اجتماعی، احترام به قوانین و مسئولان، تعهد به ورزشی که به آن پرداخته می­شود، احترام و توجه به حریف، و عدم رویکرد منفی در جهت عملکرد ورزشی) است. برای تحلیل داده­ها، از شاخص ­های توصیفی برای توصیف آماری داده­ها، ضریب آلفای کرونباخ برای تعیین پایایی درونی، و تحلیل عاملی تأییدی برای تعیین روایی سازه استفاده شد. نتایج حاکی از پایایی 82/0 برای پرسش­نامۀ منش ورزشی بود. درخصوص روایی سازه و بر اساس میزان روابط و سطح معناداری، تمامی سؤالات، به­ غیر از یک سؤال، رابطة معناداری با عامل­ها داشتند و توانستند پیشگوی خوبی برای عامل خود باشند. براساس نتایج پژوهش حاضر، نسخه فارسی پرسش نامه منش ورزشی دارای اعتبار و روایی قابل قبولی می باشد.
 
 
 
 

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Reliability and Validity of Persian Version of Sportspersonship Orientations Questionnaires

نویسندگان [English]

  • Mohammad Ebrahim Razaghi 1
  • Ghassem Mehrabi 1
  • Habib Honari 2

چکیده [English]

The purpose of this research was evaluate of reliability and validity of Persian version of sportspersonship orientations questionnaire. The statistical population of this research was includes athletes, coaches, professional sports and championship in Kerman province, the statistical sample consisted of 140 individuals according to the criterion of minimum sample size for Factor Analysis was selected for data collection. Measurement instrument was a questionnaire of 25 questions of sportspersonship oorientations Vallerand et al included 5 subscales (respect for social conventions, respect for the rules and the officials, respect for one's full commitment toward sport participation, respect and concern for the opponent, and negative approach toward the practice of sport). Cronbach`s alpha for determining validity internal, analysis of an accepting Factor to determine the structures to the statistical software SPSS was used. Analytical results showed (a=0.82) reliability for sportspersonship orientations questionnaire. All questions had a significant relationship with their agent in reliability of structure other than one of the factors, the amount of relationship and T-value, and they could be a good predictor for their agent.
 
 
 
 

کلیدواژه‌ها [English]

  • Sportspersonship Orientations
  • Respect
  • Sport Ethic
  • Confirmatory Factor Analysis
 
آهنگری، ف. (1386). پیشینه و بنیاد­های اخلاق در ایران و جهان. فصلنامة اخلاق در علوم و فناوری، شمارة 3، صص 22-11.
پورسلطانی­ زرندی، ح.، و ایرجی­نقندر، ر. (1392). تعیین روایی و پایایی پرسش­نامة خود­ارزیابی زمان در مسئولان هیئت­های ورزشی استان خراسان رضوی. پژوهش­های مدیریت  ورزشی و علوم حرکتی، شماره 5، صص 100-91.
حاجی­پور، ع. (1391). ارتباط اخلاق ورزشی با میزان موفقیت ورزشی ورزشکاران نخبة استان خراسان جنوبی. پایان­نامة کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی (واحد علوم و تحقیقات کرمان).
خبیری، م. (1381). بررسی تفاوت­ رعایت موازین اخلاقی بین بانوان ورزشکار و غیر­ورزشکار. علوم زیستی ورزشی (حرکت)، شمارة 13، صص 19- 5.
دیوبند، س. م.، بزرگ­زاده، ز.، و گویا، س. م. ر. (1392). احترام به تصمیم داور در ورزش فوتبال (بررسی موردی عملکرد تیم ملی فوتبال آلمان). مقالة ارائه­شده در همایش ملی اخلاق در ورزش، دانشگاه آزاد اسلامی (واحد تهران جنوب).
رزاقی، م. ا.، ستوده، م. ص.، افراش، م.، و رزاقی، ج. (1392). سیری تاریخی بر کلاس پهلوانی و درسی اخلاقی از استاد محمود قتالی خوارزمی (پهلوان پوریای­ولی). نشریة مدیریت و فیزیولوژی ورزشی شمال. شماره 1، صص 48-39.
رزاقی، م. ا.، موسوی، س. ج.، و قنبری، ن. (1392). تبیین و اولویت­بندی ابعاد مؤثر فساد اداری در ارگان­های متولی ورزش فوتبال. ارائه شده در کنفرانس بین­المللی علوم ورزشی شمال، دانشگاه شمال.
عابدینی، ا. م. ب. (1387). بررسی منش ورزشی ورزشکاران نخبة ورزش­­های تیمی و ورزشکاران ورزش­های انفرادی. پایان­نامة کارشناسی ارشد، دانشگاه شمال.
فرهود، د. (1386). مروری بر تاریخچة اخلاق همراه با گردآوری زمینه­های گوناگون اخلاق. فصلنامة اخلاق در علوم و فناوری، شمارة 1، صص 6-1.
کرمی، ز. (1392). بررسی منش ورزشی دانش­آموزان دختر ورزش­های تیمی و انفرادی در استان فارس. پایان­نامة کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران.
کمانی، س.، و اکبری، ا. (1392). بررسی ارزش­های اخلاقی در بازیکنان نوجوان فوتبال شهر تهران. ارائه شده در همایش ملی اخلاق در ورزش، دانشگاه آزاد اسلامی (واحد تهران جنوب).
گودرزی، م. (1390). مدیریت رفتار سازمانی در ورزش. انتشارات دانشگاه تهران.
محسنین، ش.، و رحیم­اسفیدانی، م. (1392). مدل­سازی معادلات ساختاری (آموزشی و کاربردی) به کمک نرم افزار لیزرل. موسسة کتاب مهربان نشر. صص 42.
همتی­نژاد، م. ع.، رمضانی­نژاد، ر.، طباطبائی، ح.، شاهین­طبع، م.، و عابدینی، ا. م. ب. (1389). منش ورزشی ورزشکاران نخبة مرد ورزش­های تیمی و انفرادی. المپیک، شمارة 4، صص 39-29.
هنری، ح. (1390). طراحی مدل معادلات ساختاری سرمایة اجتماعی و مدیریت دانش در سازمان­های ورزشی. پژوهش­های مدیریت ورزشی و علوم حرکتی، شماره 1، صص 105-85.
Ahmadzadeh, A., Dousti, M., & Farzan, F. (2012). Identifying of sport cultural challenges in Iran (Case study: Mazandaran province). International Journal of Sport Studies, Vol. 2, pp. 250-254.
Chantal, Y., & Bernache-Assollant, I. (2003). A prospective analysis of self-determined sport motivation and sportspersonship orientations, Athletic Insight, vol. 5, Issue. 4, pp. 110-123.

Chantal, Y., Robin, P., Vernant, J. P., & Bernache-Assollant, I. (2005). Motivation, sportspersonship, and athletic aggression: a meditational analysis, Psychology of Sport and Exercise, vol. 6, Issue. 2, pp. 233-249.

Donahue, E. G., Miquelon, P., Valois, P., Goulet, C., Buist, A., & Vallerand R.J. (2006). A Motivational Model of Performance-Enhancing Substance Use in Elite Athletes. Journal of Sport & Exercise Psychology, vol. 28, pp. 511-520.
Hajipour, A., Sharifian, E., & Noraei, T. (2012). An investigation of the relationship between the winning tendencies of the elite athletes in the South Khorasan province (Iran) with their sports achievement. International Journal of Sport Studies, vol. 2, pp. 385-392.
Jackson, D. L. (2003). Revisiting sample size and number of parameter estimates: Some support for the N: q hypothesis. Structural Equation Modeling, vol. 10, pp. 128–141.
 

Kavussanu, M., & Roberts, G. C. (2001). Moral functioning in sport: An achievement goal perspective. Journal of sport and Exercise psychology, vol. 23, Issue. 1, pp. 37-54.

Lee, M. J., Whitehead, J., & Ntoumanis, N. (2007). Development of the Attitudes to Moral Decisions in Youth Sport Questionnaire. Psychology of Sport and Exercise, vol. 8, pp. 369-392.

Lemyre, P. N.,  Roberts, G. C., & Ommundsen, Y. (2002). Achievement goal orientations, perceived ability, and sportspersonship in Youth Soccer.  Journal of Applied Sport Psychology, vol. 14, Issue. 2, pp. 120-136.

Proios, M. (2010). Development and validation of a questionnaire for the assessment of moral content judgment in sport. International Journal of Sport and Exercise Psychology, vol. 8, Issue. 2, pp. 189-210.

Stornes, T., & Ommundsen, Y. (2004). Achievement goals, motivational climate and Sportspersonship: a study of young handball players, Scandinavian Journal of Educational Research, vol. 48, Issue .2, pp. 205-221.

Tsai, Eva., & Fung, Lena (2007). Sportspersonship in youth basketball and volleyball players, Athletic Insight, vol. 5, Issue. 6, pp. 211-227.

Vallerand, R. J., Briere, N. M., Blanchard, C., & Provencher, P. (1997). Development and validation of the Multidimensional Sportspersonship Orientations Scale, Journal of Sport & Exercise Psychology, vol. 19, pp. 197-206.