نوع مقاله : مطالعه پژوهشی اصیل

نویسندگان

• الهام شبان ¹
• مهدی شهبازی ²
• شهزاد طهماسبی بروجنی ³

¹ گروه رفتار حرکتی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه تهران

² عضو هیات علمی دانشگاه تهران

³ دانشیار دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران

چکیده

تصویرسازی را می توان استفاده از تمام حواس برای بازآفرینی یا ساخت یک تجربه در ذهن تعریف کرد. این پژوهش با هدف تاثیر تصویرسازی ذهنی و تمرین بدنی بر تکلیف پیگردی کودکان با اختلال هماهنگی رشدی صورت گرفت. شرکت کنندگان 30 دانش‌آموز دختر با اختلال هماهنگی رشدی (با میانگین سنی 84/0 ± 22/8 ) بودند که به طور تصادفی در 3 گروه تصویرسازی ذهنی، تمرین بدنی و گروه کنترل قرار گرفتند. ابتدا پیش‌آزمون تکلیف پیگردی از تمام آزمودنی‌ها به عمل آمد. در طول پژوهش دو گروه تصویرسازی ذهنی و تمرین بدنی تمرینات خود را به مدت 18 جلسه (20-17 دقیقه ) انجام دادند و گروه کنترل به انجام فعالیت‌های روزانه خود پرداختند. در پایان تمام آزمودنی‌ها پس‌آزمون تکلیف پیگردی را انجام دادند. نتایج آزمون تحلیل واریانس مرکب 2 (زمان : پیش‌آزمون، پس‌آزمون) *3 (گروه : تصویرسازی ذهنی، تمرین بدنی و کنترل) نشان داد گروه‌های تمرینی در تمام مؤلفه‌های تکلیف پیگردی (زمان کلی باقی ماندن بر هدف، زمان متوالی باقی ماندن روی هدف، فاصله از هدف و سرعت) نسبت به گروه کنترل عملکرد بهتری داشتند و تفاوت معنا‌داری از پیش-آزمون تا پس‌آزمون مشاهده شد. بر اساس نتایج آزمون تی مستقل بین دو گروه تمرینی تفاوت معنا‌داری مشاهده نشد.

کلیدواژه‌ها

• اختلال هماهنگی رشدی
• تکلیف پیگردی
• تصویرسازی ذهنی
• تمرین حرکات ظریف

موضوعات

• روان‌شناسی تربیتی ورزشی گروه‌های خاص

عنوان مقاله [English]

The Effect of Mental Imagery and Physical Practice on Tracking Task inChildren with Developmental Coordination Disorder

نویسندگان [English]

• elham shaban ¹
• MEHDI SHAHBAZI ²
• Shahzad Tahmasebi Boroujeni ³

¹ Motor behavior, Faculty of physical education, University of Tehran

² ut

³ Associate Prof. University of Tehran

چکیده [English]

Imagery can be defined as the use of all the senses to recreate or construct an experience in the mind. The aim of this study was to investigate the effect of mental imagery and physical exercise on tracking task in children with developmental coordination disorder. Participants were 30 female students with developmental coordination disorder (mean age 8.22 ± 0.84) who were randomly divided into 3 groups of mental imagery, physical exercise and control group. During the study, the two groups of mental imagery and physical exercise performed their exercises for 18 sessions (17-20 minutes) and the control group performed their daily activities. At the end, all subjects performed the tracking task. The results of combined analysis of variance test 2 (time: pre-test, post-test) * 3 (group: mental imagery, physical training and control) showed experimental groups in all components of the tracking task (total time on target, Consecutive time on target, distance from target and speed) performed better than the control group and a significant difference was observed from pre-test to post-test. Based on the results of independent t-test, no significant difference was observed between the two groups of mental imagery and physical Practice.

کلیدواژه‌ها [English]

• Developmental Coordination Disorder
• Tracking Task
• Mental Imagery
• Fine Movement Practice