نوع مقاله : مطالعه پژوهشی اصیل

نویسنده

• امیر دانا

گروه تربیت بدنی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران

چکیده

مقدمه: با توجه به مدل خودگویی ویژه ورزش، ناهماهنگی خودگویی زمانی اتفاق می‌افتد که عدم تطابق بین احساسات یا برداشت‌های درونی و خودگویی باعث اختلال در عملکرد شود. هدف: هدف از این مطالعه آزمون تجربی فرضیه ناهماهنگی خودگویی با بررسی اثرات خودگویی بر تکلیف-مدارها (30 نفر) و خودمدار (30 نفر) بود. مواد و روش‌ها: روش تحقیق نیمه تجربی بود که در آن تأثیر خودگویی تکلیف‌مدار و خودگویی خودمدار بر عملکرد حرکتی در افراد با جهت‌گیری انگیزشی متفاوت بررسی شد. همه شرکت‌کنندگان تکلیف اعمال نیرو را هم در شرایط خودگویی تکیلف‌گرا و هم خودگویی خودمدار با ترتیب متوازن اجرا کردند. یافته‌ها: نتایج تحلیل واریانس دو عاملی نشان داد تکلیف‌مدارها هنگام استفاده از خودگویی مرتبط با تکلیف (من از قبلم بهترم) عملکرد بهتری داشتند و خودمدارها هنگام استفاده از خودگویی مرتبط با خودمداری (من بهتر از دیگرانم) بهتر عمل کردند. نتیجه‌گیری: نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که ناهماهنگی خودگویی بر عملکرد تأثیر منفی می‌گذارد و متناسب کردن مداخلات خودگویی با در نظر گرفتن عوامل فردی در طرح‌های مداخله می‌تواند اثربخشی مداخله و نتایج عملکرد را ارتقا دهد.

کلیدواژه‌ها

• خودگویی
• عملکرد حرکتی
• تکلیف‌مداری
• خودمداری
• ناهماهنگی خودگویی

موضوعات

• روان‌شناسی تربیتی ورزشی (مهارت های ذهنی، ورزش کودکان، و..)

عنوان مقاله [English]

The Effect of Self-Talk on Motor Performance with Emphasis on the Role of Task-Orientation and Ego-Orientation: An Empirical Test of the Self-Talk Dissonance Hypothesis

نویسنده [English]

• Amir Dana

Department of Physical Education, Tabriz Branch, Islamic Azad University, Tabriz, Iran

چکیده [English]

Introduction: According to the sport-specific self-talk model, self-talk dissonance occurs when a mismatch between feelings or internal perceptions and self-talk causes performance impairment. Objective: The purpose of this study was an empirical test of the self-talk dissonance hypothesis by investigating the effects of self-talk on task-oriented (30 people) and ego-oriented people (30 people). Materials and Methods: The research method was semi-experimental in which task-oriented self-talk and ego-oriented self-talk were investigated on motor performance in people with different orientations. All participants performed the force application task in both task-oriented and ego-oriented self-talk conditions in a balanced order. Results: The results of two-factor variance analysis showed that task-oriented people performed better when using self-talk related to task (I am better than before) and narcissists performed better when using self-talk related to ego-oriented (I am better than others). Conclusion: The results of this research show that the dissonance of self-talk has a negative effect on performance, and tailoring self-talk interventions by considering individual factors in intervention plans can improve the effectiveness of the intervention and performance results.

کلیدواژه‌ها [English]

• Self-talk
• Motor Performance
• Task-orientation
• Ego-orientation
• and Self-talk Dissonance