نوع مقاله : مطالعه پژوهشی اصیل
نویسندگان
1 دانشگاه تبریز
2 دانشگاه شهیدمدنی آذربایجان
چکیده
هدف پژوهش حاضر، مقایسۀ میزان پرخاشگری و گوشه‌گیریِ نوجوانان بی‌سرپرست ورزشکار و غیرورزشکار بود. در این پژوهشِ علی ـمقایسه‌ای، از بین نوجوانانِ پسرِ 10 تا 18 سالة بی‌سرپرست، در مراکز بهزیستی شهر تبریز، 150 نفر بهشیوة تصادفی هدفمند انتخاب شدند. برای جمع‌آوری اطلاعات، از پرسش‌نامة پرخاشگری باس و پری، و پرسش‌نامة پژوهشگرساختة گوشهگیری استفاده شد و روایی و پایایی هر دو پرسش‌نامه نیز موردسنجش قرار گرفت. تجزیه و تحلیل اطلاعات، با آمار توصیفی، و آزمون تی‌مستقل انجام گردید. نتایج بهدستآمده نشان داد، بین نمرة کل پرخاشگری و خردهمقیاس‌های کلامی، جسمی، و خشم، و گوشهگیری نوجوانان بی‌سرپرست ورزشکار و غیرورزشکار تفاوت معناداری وجود دارد؛ ولی در خردهمقیاس دشمنی، بین نوجوانان بی‌سرپرست ورزشکار و غیرورزشکار تفاوت معناداری دیده نشد. بر اساس نتایج پژوهش، چنین نتیجهگیری می‌شود که با افزایش برنامه‌های ورزشی نوجوانان بی‌سرپرست، می‌توان از آثار منفی پرخاشگری در رفتار فردی و اجتماعی آن‌ها پیشگیری کرد.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
Comparison of Aggression and Isolation between Athlete and Non-Athlete Orphan Boys
نویسندگان [English]
- Mohammad Taghi Aghdasi 1
- Behrouz Ghorbanzadeh 2
چکیده [English]
The purpose of this study was to compare the amount of aggression and isolation between athlete and non-athlete orphan teenagers (10-18 years) in Tabriz. In this causal-comparative research, 150 subjects were selected randomly from the orphanage of Tabriz. Data were collected using Bass and Perry aaggressiveness qquestionnaire and a Self-structured questionnaire for isolation. The reliability and validity of the questionnaires were evaluated by author. Data was analyzed through descriptive and inferential statistics (independent t-test). The results revealed that there were significant differences between the aggression scores and verbal, physical, anger and isolation subscales of athlete and non-athlete orphans, but there was no significant difference in subscales of enmity between the same study groups. According to the results of the present research, it is concluded that the negative effects of aggressiveness on individual and social behaviors of orphan teenagers could be prevented by increasing participation in sport activities.
کلیدواژه‌ها [English]
- Aggression
- Isolation
- Sport
- Orphan Teenagers and Youngsters
- احمدی، م. (1380). بررسی اثربخشی آموزش‌های حل مسئله بر برخی از ویژگی‌های شخصیتی نوجوانان تحت پوشش مراکز شبانه‌روزی استان تهران. پایان‌نامة کارشناسی ارشد، دانشگاه علامه طباطبایی.
- ارونسون، ا. (2012). روانشناسی اجتماعی. ترجمة شکرکن، ح. (1393). چاپ هشتم، تهران، انتشارات رشد، ص 135-110
- افروز، غ. ع.، امرایی، ک.، تقیزاده، م. ا.، و یزدانیورزنه، م. ج. (1388). اثربخشی تمرینات جسمانی بر کاهش پرخاشگری دانشآموزان آهستهگام. نشریة رشد و یادگیری حرکتی – ورزشی، (3): 49-37.
- الله‌قلی‌پور، م. (1387). مقایسة میزان پرخاشگری بین جوانان ورزشکار رشته‌های بسکتبال، کاراته، بوکس، و غیرورزشکار. پایان‌نامة کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز.
- جعفری، ع.، خلعتبری، ج.، تودار، س.، و ابولفتحی، ه. (1390). بررسی تأثیر بازیدرمانی با رویکرد شناختی- رفتاری مایکنبام در کاهش کمرویی و گوشهگیری اجتماعی کودکان دبستانى شهرستان ابهر. یافتههای نوین در روانشناسی، 6 (18): 16-7.
- شجاعی، س.، و همتی‌علمدارلو، ق. (1385). تأثیر ورزش صبحگاهی بر کاهش پرخاشگری کودکان کم‌توان ذهنی آموزش‌پذیر. پژوهش در حیطة کودکان استثنایی، 6 (4): 870-855.
- شعبانی‌بهار، غ.، عرفانی، ن.، و هادی‌پور، م. (1386). مقایسه و بررسی ارتباط بین ویژگی‌های شخصیتی و میزان پرخاشگری در ورزشکاران مرد رشته‌های منتخب ورزشی شهرستان همدان در سال 1385. پژوهش در علوم ورزشی، 5 (14): 112-99.
- شفیع‌‌آبادی، ع. (1391). راهنمایی و مشاورة کودک. چاپ نوزدهم، تهران، انتشارات سمت،.
- صدیق، م. (1384). بررسی اثربخشی آموزش حل مسئله در کاهش افسردگی دختران فراری ساکن در مراکز بهزیستی شهر تهران. پایان‌نامة کارشناسی ارشد، دانشگاه علامه طباطبایی.
- غباری‌بناب، ب.، و نبوی، م. (1382). تأثیر ورزش صبحگاهی در کاهش تمایلات پرخاشگری کودکان عقب‌ماندۀ ذهنی آموزش‌پذیر. مجلة روانشناسی و علوم تربیتی، 33 (1): 139-54.
- کاملی، ز.، قنبری، ب. ع.، و آقامحمدیان، ح. (1390). بررسی اثربخشی گروهدرمانی شناختی متمرکز بر طرحواره بر تعدیل طرحواره‌های ناسازگار اولیه در دختران نوجوان بی‌سرپرست و بدسرپرست. پژوهش‌های روانشناسی بالینی و مشاوره، 1 (1): 98-83.
- نمازیزاده، م. (1356). مبانی روانی اجتماعی در یادگیری مهارتهای ورزشی. انتشارات دانشکدة تربیتبدنی و علوم ورزشی.
- مسعودنیا، ا. (1386). تأثیر پرخاشگری بر مشارکت در ورزش‌های رزمی. المپیک، 3 (29): 66-55.
- مهری، ع.، و صدیقی، ز. (1390). بررسی وضعیت سلامت روانی و برخی عوامل مرتبط با آن در دانشجویان دانشگاههای سبزوار. مجلة علوم پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی، 4 (21): 304-298.
- Buss, A. H., & Perry, M. (1992). The aggression scale. J Pers Soc Psychol, 63: Pp: 452 – 459.
- Khazaie, H., Asadi, M., & Mohammadi, H. (2012). Influence of reinforcement behavioral therapy and Ellis cognitive therapy on derelict children’s aggression. Journal of Kermanshah University of Medical Sciences, 15 (6): Pp: 408-14.
- Ziaee, V., Lotfian, S., Amini, H., Mansournia, M. A., & Memari, A. H. (2012). Anger in adolescent boy athletes: a comparison among judo, karate, swimming and non athletes. Iranian Journal of pediaticr, 22 (1): Pp: 9-14.
- Majorek, M. Tuchelmann, T. & Heusser, P. (2004). Therapeutic eurhythmy – movement therapy for children with attention deficit hyperactivity disorder. Complementary therapies in nursing and midwifery, 10; Pp: 46-53.
)