الماسیان، ل. (1381). مقایسة تأثیر سه روش آموزش حل مسئله، آموزش مهارتهای اجتماعی و تخلیة هیجانی بر کاهش پرخاشگری نوجوانان پرخاشگر. پایان نامة کارشناسی ارشد. دانشگاه رودهن.
بهشتی، ع. (1375). بررسی اثربخشی رفتاردرمانی شناختی گروهی بر کاهش پرخاشگری نوجوانان دختر دورة راهنمایی. پایان نامة کارشناسی ارشد. دانشگاه خوراسگان.
رحمتینیا، م.م. و محسنی تبریزی، ع. (1382). بررسی عوامل جامعه شناختی خشونت و پرخاشگری تماشاگران فوتبال. مطالعة موردی: شهر تهران. فصلنامة المپیک. پیاپی 24. 77-91.
شریفی درآمدی، پ. (1384). تأثیرشناخت درمانگری بر میزان پرخاشگری نوجوانان بزه دیدة 12 تا 15 ساله. مجلة اندیشههای نوین تربیتی. شمارة 3، ص 168-175.
صادقی، الف. (1380). آموزش گروهی کنترل خشم به شیوة عقلانی، رفتاری، عاطفی به دانش آموزان پسر دبیرستانی. پایان نامة کارشناسی ارشد. دانشکدة علوم تربیتی و روان شناسی اصفهان.
ضامنی، ل. فرخی، ا. و جابری مقدم، ع. ا. (1388). ارتباط بین جو اخلاقی تیم و تمایلات پرخاشگری ورزشی در بازیکنان نوجوان بسکتبال. حرکت. شمارة 39، ص :79-92.
قوامی، م. (1387). تأثیر آموزش راهبردهای شناختی-رفتاری بر عزت نفس و میزان پرخاشگری در دانش آموزان پسر پایة اول دورة متوسطه در شهرستان خمینی شهر. پایان نامة کارشناسی ارشد. دانشگاه آزاد واحد خوراسگان.
کاظمینی، ت. قنبری هاشمآبادی، ب.ع. مدرس غروی، م. و اسماعیلیزاده، م. (1390). اثربخشی گروه درمانی شناختی- رفتاری در کاهش خشم و پرخاشگری رانندگی. مجلة روانشناسیبالینی، سال سوم، شمارة 2 (پیاپی 10). تابستان 1390 .
کریمی، ی. (1381). روان شناسی اجتماعی (نظریه‌ها، مفاهیم و کاربردها). تهران: انتشارات ارسباران. چاپ دهم.
ملکی، ب. محمدزاده، ح. و قوامی، ا. (1391). تأثیر آموزش هوش هیجانی بر پرخاشگری، استرس و بهزیستی روان شناختی ورزشکاران نخبه. رفتار حرکتی. شماره 11. ص 177-190.
میرباقری، م. (1381). تأثیر برنامة بحث گروهی بر سطح خودپنداری و پرخاشگری نوجوانان پسر دبیرستان‌های تهران. پایان نامة کارشناسی ارشد. دانشگاه تربیت مدرس.
هاشمیان، ف. شفیعآبادی، ع. سودانی، م. (1387). اثربخشی آموزش مهارتهای کنترل خشم بر سازگاری فردی -اجتماعی دانش آموزان دختر سال اول متوسطة شهرستان ماهشهر. دانشو پژوهشدرروانشناسی. شمارة 35-36. بهار و تابستان1387. ص 1-14.
ناظر، م. (1371). بررسی کاربرد سه روش درمانی آموزش مهارتهای اجتماعی، آموزش کنترل خود و آموزش ادارة مشروط به والدین در کاهش رفتارهای پرخاشگرانة کودکان پرخاشگر، پایان نامة کارشناسی ارشد. دانشگاه تهران.
نمازی محمودآبادی، د. (1377). بررسی اثربخشی آموزش اصول و فنون تغییر رفتار به والدین در تعدیل پرخاشگری کودکان 8-1 ساله. پایان نامة کارشناسی ارشد. دانشگاه علامه طباطبایی.
واعظموسوی، م.ک. و شجاعی، م. (1383). فراوانی رفتار پرخاشگرانه و جراتمندانه در موقعیتهای برد و باخت مساوی. فصلنامة المپیک. شمارة 1. پیاپی 25. ص 117-126.
واعظموسوی، م.ک. و مسیبی، ف. (1391). روان شناسی ورزشی. چاپ اول. تهران: انتشارات سمت.
American Psychological Association. (2003). Controlling Anger Before it controls you. http://www.apa.org/ pubinfo/anger.html.
Barry, P. D. (2002). Mental Heath and Mental Illness. (7thed). Philadelphia: Lippincott Williams & Wilkins.
Bredemeier, B. S., & Shields, D. (1993). Moral psychology in the context of sport. Handbook Research in Sport Psychology, New York: Macmillan, 587-599.
Del Vecchio, T., & O’leary. D. (2009). Effectiveness of anger: treatment for specific anger problems: A Meta analytic review. Journal ofAmerican Academy Psychiatry Law. 37. 4. 473-488.
Disguseppe, R., & Tafrate, R. Ch. (2003). The effects of social skills institution and parental involvement on the aggressive behaviors of American youth. Journal of clinical Psychology.
Dodge, J.,Ochman, J., Harnish, J., Bates, J. E & Pettit, G. (1997). Reactive & proactive aggression in school children & psychiatrically impaired chronically assaultive youth. Journal of Abnormal Psychology, 106, 1, 37-51.
Duda, J., & Huston, L. (1995). The relationship of goal orientation and degree of competitive sport participation to the endorsement of aggressive acts in American football. In R. Vanfraechem-Raway & Y. VandenAudweele (Eds.), IXth European Congress on Sport Psychology Proceedings (pp. 655-662). Brussels, Belgium.
Fields, S., & McNamara, A. (2003). The prevention of chilled and adolescent violence, Journal of Aggression and Violent Behavior, Vol. 8, 61-91.
Feindler, E., & Starr, karren, E. (2003). The effects of social skills & anger management institution and parental involvement on the aggressive behaviors of American males Reclaiming children and youth. Bloomington, Vol. 12., 1-9 .
Guiverna, M. & Duda, L. J. (2002). Moral atmosphere and athletic aggressive tendencies in young soccer players, Journal of Moral Education, Vol. 31: 67-85.
Herrmann, S., & McWhirter, G. (2002). Anger and aggression management in young adolescents. Available at: www.india.edu, scfech, anger managment.pdf. Accessed 16 May.
Jones, D., & Hollin, C. (2004). Managing problematic anger: The development of treatment personality disordered patient in high security. International Journal of Forensic Mental Health. Vol. 3, No. 2.
Kellner, M. H., Bry, B., & Colletti, L. A. (2002). Teaching anger management skills to student with server disorder.lifesciencesite.com/lsj/life1007s/137_18481life1007s_852_858.
Kellner, M. & Tutin, G. (1999). t school – based anger management groups in a day school for emotional disturbed adolescents – statistical data included Adolescence. Vol. 34(136):645-51.
Knoff, H., & Batshe, G. (1990). The place of the school in community mental health services for children: A necessary interdependence. Journal of Mental Health Administration, 17, 122-130.
Middelton, M. b. & Cartlege, G. (1995). The effects of social skills institution and parental involvement on the aggressive behaviors of American males, Behavior modification, 19, 192-210.
Stephens. D. (2001). Predictors of aggressive tendencies in girls' basketball, RQES, 257-266.
Sukhodolesky, D. G., Kassiove, H., & Gorman, B. S. (2004). Cognitive – behavioral therapy for anger in children and adolescents: A meta analysis. Journal of Aggression and Violent, 9(3), 247-249.
Weiner, J. M. (2004). Text Book of Child and Adolescent Psychiatry. Third Edition. American Psychiatric Publishing, 837-852
)